O 'Fío' do Xesto Humano

O meu bisavó era unha persoa influínte na nosa aldea daquela, non por ningún título ou función senón que en xeral a xente o tomaba como líder. Non só proporcionou un abrigo seguro a estas familias musulmás, senón que tamén lles deu terras para cultivar e apoio financeiro para satisfacer as súas necesidades económicas diarias. No ambiente de carga comunitaria daquela, isto non lle caía ben aos veciños que se reunían ao seu redor para queixarse. Tomara unha decisión contraria aos seus seguidores. Preguntáronlle por que o fixera e el respondeu: ''Non foi a súa, senón a decisión de Deus de que están vivos! Algún dos meus ou do teu deus pide matar a alguén só por mor da relixión?

Na foto de arriba tomada en Diwali un rangrez ancián Musulmán muller está saudando a miña nai. Ante isto, parecía unha cortesía social normal entre os veciños pero a relación entre ambos está ligada a unha fío de xesto alá por 1947 cando o país estaba dividido e a harmonía social entre Hindús e os musulmáns da India tomaran un xiro moi feo.

PUBLICIDADE

Foi en agosto de 1947 na época da partición cando houbo unha rabia feroz entre ambos comunidades. Os grupos de busca de vinganza andaban rondando cando algunhas familias musulmás se dirixiron á nosa aldea de Siwas, no distrito de Pali. Rajasthan no noroeste da India esperando un abrigo seguro. Foron perseguidos por grupos fanáticos pero non estaban a favor de fuxir a Paquistán.

O meu bisavó era unha persoa influínte na nosa aldea daquela, non por ningún título ou función senón que en xeral a xente o tomaba como líder. Non só proporcionou un abrigo seguro a estas familias musulmás, senón que tamén lles deu terras para cultivar e apoio financeiro para satisfacer as súas necesidades económicas diarias. No ambiente de carga comunitaria daquela, isto non lle caía ben aos veciños que se reunían ao seu redor para queixarse. Tomara unha decisión contraria aos seus seguidores. Preguntáronlle por que o fixera e el respondeu: ''Non foi a súa, senón a decisión de Deus de que están vivos! Algún dos meus ou do teu deus pide matar a alguén só por mor da relixión? Os veciños quedaron en silencio e aceptaron a situación como a vontade de Deus.

Os veciños viviron en harmonía. A anciá da imaxe veu saudar á miña nai este Diwali. Pregunteille pola situación precaria e de carga comunitaria e como escaparon. Ela era unha nena entón, aínda que recordaba vividamente o xesto humano do meu bisavó.

***

Autor/Colaborador: Abhimanyu Singh Rathore

As opinións e opinións expresadas neste sitio web son exclusivamente do/s autor/es e doutros colaboradores, se os houber.

PUBLICIDADE

Deixar unha resposta

Por favor, introduce o teu comentario.
Introduce aquí o teu nome

Por seguridade, é necesario o uso do servizo reCAPTCHA de Google que está suxeito a Google Política de Privacidade Condicións de uso.

Acepto estes termos.