'Swadeshi', globalización e 'Atma Nirbhar Bharat': por que a India non aprende da historia?

Para un indio medio, a mesma mención da palabra 'swadeshi' lémbralle ao movemento independentista da India e a líderes nacionalistas como Mahatma Gandhi; cortesía da memoria social colectiva do pasado recente. Así foi como me conectei coa "teoría da drenaxe da riqueza" e a pobreza de Dadabhai Naoroji e a mundialmente famosa loita non violenta pola liberdade contra o colonialismo económico británico, cando casualmente notei, en 2006, a placa metálica do diante dun edificio no centro de Londres mencionando "Dadabhai Naoroji viviu nesta casa" como membro da Cámara dos Comúns. 

A loita da India pola Independencia foi en gran parte loitada no taboleiro do 'swarajya (autogoberno) para swadeshi (made in India)' e boicot aos produtos importados de fabricación estranxeira. 

PUBLICIDADE

Swadeshi converteuse case nunha palabra sagrada que aínda evoca a emoción do fervor nacionalista e do patriotismo. Pero máis aló do fervor emocional, Swadeshi era un principio económico moi sólido. Foi debidamente recoñecido así en acción cando a autosuficiencia económica se converteu no principio clave detrás da reconstrución da nación na India posterior á independencia, como se reflicte no desenvolvemento industrial a gran escala defendido por Nehru como primeiro ministro e, máis pertinentemente, na "autosuficiencia na produción de alimentos" liderado por Indira Gandhi máis tarde. 

Pero nos anos oitenta, a India perdeu o swadeshi contra 'globalización e libre comercio'. Esta vez, Gran Bretaña xa deixara de ser un centro de fabricación e xa non buscaba mercados. 

Aparecía unha nova forma de colonialismo e o novo mestre do dragón estaba en silencio super activo na procura de novos mercados para as súas industrias manufactureras. 

China Percorreu un longo camiño desde unha nación empobrecida dos anos cincuenta ata unha potencia neoimperialista ultra-rica de hoxe en día que dá préstamos baratos aos países en desenvolvemento para construír estradas, portos e ferrocarrís para traer produtos baratos de China aos mercados para vendelos. 

E adiviña, de onde veu o músculo financeiro ou a riqueza de China? Aínda podes pensar  Dadabhai Naoroji 'teoría do drenaxe da riqueza'. Ninguén se decataría diso se os chineses non lanzaran o erro da mala xestión da crise da Corona. A loita contra o corona virus requiriu un gran abastecemento de máscaras, kits de proba e outros artigos similares procedentes de China. De súpeto, todos sentiron as dores de dependencia xa que todas as industrias manufactureras están en China. De súpeto, todos observan que todos os países desenvolvidos están en total ruina con enormes custos humanos e económicos, pero China non se ve afectada en gran medida e en realidade foi forte. 

Como moitos países, a India tamén se converteu no "mercado" de produtos chineses baratos (para ser precisos, entre o mercado máis grande). 

As industrias locais indias case diezmaron debido á competencia dos produtos chineses baratos. Agora, incluso as deidades de Ganesha e outros deuses son fabricadas en China para adorar na India. Dise que o sector farmacéutico indio colapsaría nunha semana se se detén a importación de API de China durante unha semana. A recente prohibición das aplicacións de teléfono non é nin a punta do iceberg.  

Unha vez máis a India converteuse nun mercado de produtos estranxeiros, pero esta vez non é unha Gran Bretaña democrática senón a chamada China comunista.  

A historia repetiuse sen que ninguén se decatara. Pero como todos se perderon no gaga da globalización? 

Os partidos políticos indios e os políticos de todo o espectro probablemente estaban demasiado ocupados en descubrir novas técnicas para manterse no poder e gañar eleccións mentres os seus homólogos chineses queimaban petróleo a media noite nunha meticulosa planificación para a construción da nación e a consolidación da posición de China no mundo.  

Non importa, agora temos 'Atma Nirbhar Bharat', é dicir, 'India autosuficiente'. Pero a India certamente fixo un círculo completo. 

Mirando como a "teoría do dreno da riqueza" foi ignorada polos seus sucesores, Dadabhai Naoriji volveríase no seu lugar de descanso. 

***

Autor: Umesh Prasad
As opinións e opinións expresadas neste sitio web son exclusivamente do/s autor/es e doutros colaboradores, se os houber.

PUBLICIDADE

Deixar unha resposta

Por favor, introduce o teu comentario.
Introduce aquí o teu nome

Por seguridade, é necesario o uso do servizo reCAPTCHA de Google que está suxeito a Google Política de Privacidade Condicións de uso.

Acepto estes termos.