Navroz celébrase como o ano novo parsi na India.
Varias figuras públicas desexaron a Navroz Mubarak
A palabra Navroz significa novo día ('nav' significa novo e 'roz' significa día).
O día de Nowruz ten a súa orixe na relixión persa do zoroastrismo e está arraigado nas tradicións dos pobos iranianos. Está baseado no calendario solar Hijri iraniano e está marcado o día do equinoccio de primavera o 21.st Marzo.
Foi celebrado por diversas comunidades durante máis de 3,000 anos en varios países de Asia occidental, Asia Central, o Cáucaso, a conca do Mar Negro, os Balcáns e o sur de Asia. Actualmente, aínda que é en gran parte unha festa secular para a maioría dos celebrantes e gozada por persoas de diferentes credos e procedencias, Nowruz segue sendo un día santo para os zoroastrianos, os bahá'ís e algunhas comunidades musulmás.
Navruz estaba inscrito no UNESCOLista representativa do patrimonio cultural inmaterial da humanidade en 2016. A cita di:
"O ano novo é moitas veces un momento no que a xente desexa prosperidade e novos comezos. O 21 de marzo comeza o ano en Afganistán, Acerbaixán, India, Irán (República Islámica de), Iraq, Casaquistán, Kirguizistán, Paquistán, Taxiquistán, Turquía, Turkmenistán e Uzbekistán. Denomínase Nauryz, Navruz, Nawrouz, Nevruz, Nooruz, Novruz, Nowrouz ou Nowruz que significa "novo día" cando teñen lugar unha variedade de rituais, cerimonias e outros eventos culturais durante un período dunhas dúas semanas. Unha importante tradición que se practica nesta época é a reunión arredor da Mesa, decorada con obxectos que simbolizan pureza, brillo, sustento e riqueza, para gozar dunha comida especial cos seres queridos. Vístase roupa nova e faise visitas aos familiares, especialmente aos anciáns e aos veciños. Intercámbianse agasallos, sobre todo para os nenos, con obxectos feitos por artesáns. Tamén hai espectáculos na rúa de música e danza, rituais públicos de auga e lume, deportes tradicionais e elaboración de manualidades. Estas prácticas apoian a diversidade cultural e a tolerancia e contribúen a construír a paz e a solidariedade comunitaria. Transmítense das xeracións maiores ás novas a través da observación e da participación”.
***
